ΑΝΑΔΙΑΝΟΜΗ ΤΟΥΡΚΟΚΥΠΡΙΑΚΩΝ ΠΕΡΙΟΥΣΙΩΝ
.
Η Τουρκική εισβολή το 1974 και τα σαράντα έξι χρόνια κατοχής είχαν σαν αποτέλεσμα την προσφυγοποίηση διακοσίων χιλιάδων κατοίκων του βόρειου τμήματος της Κύπρου και την απώλεια της περιουσίας τους.
Η επιβίωση των προσφύγων κατέστη δυνατή χάρη στην εργατικότητα τους, την μετανάστευση τους και εν μέρει στην αρωγή του κράτους και των διεθνών οργανισμών.
Σε αντίθεση με τους πρόσφυγες οι κάτοικοι του νότιου τμήματος της Κύπρου βελτίωσαν κατά πολύ την οικονομική τους θέση σ΄ αυτά τα χρόνια, λόγω της υπεραξίας της γης που κατείχαν, του ελέγχου του εμπορίου αλλά και κάποιοι από το σφετερισμό των Τ/Κ περιουσιών που εγκαταλείφθηκαν. Ουδέποτε όλοι αυτοί πλήρωσαν φόρο για την υπεραξία που προσπορίστηκαν. Ουδέποτε έγινε η περιβόητη ισότιμη κατανομή βαρών της κατοχής.
Η ανάπτυξη του νότιου τμήματος ευεργέτησε τους έχοντες και τους κατέχοντες ενώ η πλειονότητα των προσφύγων απλώς επιβίωσε.
Όλα αυτά τα χρόνια οι πρόσφυγες αντιμετώπιζαν την υπάρχουσα κατάσταση ως προσωρινή και ανέμεναν τη λύση του Κυπριακού, για να επιστρέψουν στα σπίτια τους και τις περιουσίες τους.
Δυστυχώς αυτή η εκτίμηση δεν τους βγήκε σε καλό αφού η προσωρινότητα δεν τους επέτρεψε τη δυναμική διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους, όσον αφορά τη χρήση και ανάπτυξη Τουρκοκυπριακής γης και υποστατικών.
Οι τουρκοκυπριακές περιουσίες, τόσο οι καλλιεργούμενες εκτάσεις, αλλά και οι τουριστικές εγκαταστάσεις, κατοικίες και υποστατικά διαμοιράστηκαν με βάση την πελατειακή σχέση πολιτών, κράτους, βουλευτών, κομμάτων και κρατικών αξιωματούχων.
Το κράτος μάλιστα εκχώρησε «ανεπιστρεπτί» υποστατικά και σε μη πρόσφυγες πολίτες. Όλα αυτά θα μπορούσαν να γίνουν «ανεκτά» τα πρώτα χρόνια, λόγω ιδιαζουσών συνθηκών, όταν οι πρόσφυγες πάλευαν για επιβίωση.
Σήμερα μετά από 46 χρόνια κατοχής με την πιθανότητα λύσης του Κυπριακού με βάση την Ομοσπονδία, όπως εμείς την οραματιζόμαστε και την επιστροφή των προσφύγων να μειώνεται, επιβάλλεται η ριζική αναθεώρηση αυτής της πολιτικής.
Η ομοσπονδιακή λύση, στην οποία εναποθέσαμε τις τελευταίες μας ελπίδες, ως η τελευταία αμοιβαία αποδεκτή λύση, είναι πλέον σε αμφισβήτηση από την κατοχική Τουρκία και την νέα εθνικιστική ηγεσία των ΤΚ, που κέρδισε οριακά με τη ψήφο των εποίκων και τις παρεμβάσεις της Τουρκίας, παρά την θέληση της πλειοψηφίας των γηγενών ΤΚ. Ο Ερσίν Τατάρ και η Τουρκία μιλούν καθαρά για λύση δυο κρατών και νομιμοποίηση των τετελεσμένων της εισβολής.
Κάποιοι στη δική μας πλευρά επαναπαύονται στην πρόσκαιρη ευημερία, που οικοδομήθηκε πάνω στη δυστυχία των προσφύγων και στη μετανάστευσή τους.
Η πολιτική μας ηγεσία δεν κατανοεί στο σύνολό της την ανάγκη για Διζωνική – Δικοινοτική Ομοσπονδία, πριν είναι για όλους αργά. Πρέπει άμεσα να απευθυνθούμε στα μόνιμα μέλη του ΣΑ, τον ΟΗΕ, την Ε.Ε. να μην επιτρέψουν την αλλαγή της βάσης λύσης του Κυπριακού με τα διχοτομικά σχέδια Ερντογάν – Τατάρ, να τους ανακαλέσουν σε τάξη, και να επαναφέρουν τη Κυπριακό στα συμφωνηθέντα από το 1977, στη συνέχιση των διαδικασιών από εκεί που έμειναν στο Κρανς Μοντάνα, και στη βάση του οδικού χάρτη του Βερολίνου τον Δεκέμβρη 2019 μεταξύ του ΓΓ του ΟΗΕ και των δύο ηγετών.
Περαιτέρω, μπροστά στις νέες συνθήκες ο προσφυγικός κόσμος οφείλει να ανασυνταχθεί, να οργανωθεί και να διεκδικήσει δυναμικά την αναδιανομή των Τ/Κ περιουσιών για χρήση και εκμετάλλευση, με βάση το ιδιοκτησιακό καθεστώς που υπήρχε στο βορρά.
Είναι γνωστό ότι είναι έτοιμη η σχετική μελέτη του Κεντρικού Φορέα Ισότιμης Κατανομής Βαρών, η οποία καταγράφει και απεικονίζει επακριβώς τι είχε και τι έχασε ο κάθε πρόσφυγας, αλλά και τι πήρε από το κράτος και ποια Τ/Κ περιουσία κατέχει, αν κατέχει.
Επιβάλλεται ταυτόχρονα η επιστροφή στο κράτος, όλων των Τ/Κ περιουσιών που κατέχονται χαριστικά από μη πρόσφυγες.
Η κοινωνική αδικία σε βάρος της συντριπτικής πλειοψηφίας των προσφύγων δεν πρέπει να συνεχιστεί, όσο πολιτικό κόστος και αν απαιτεί το εγχείρημα αυτό.
Οι ευθύνες για αυτή την πρακτική των προηγούμενων χρόνων ανήκουν σε όλους, όσους άσκησαν ή
συμμετείχαν στη νομή της εξουσίας και δεν αφήνει έξω κανέναν.
Ας αναλάβουν τις ευθύνες που τους αναλογούν και ας έρθουν στο επίπεδο των περιστάσεων.
Οι περιουσίες των προσφύγων στα κατεχόμενα δεν αποκτήθηκαν με την εργασία μιας γενιάς μόνο. Αποκτήθηκαν από πολλές γενιές και κληροδοτήθηκαν σε μας για να συνεχίσουμε να τις χρησιμοποιούμε, να τις εκμεταλλευόμαστε και να τις παραδώσουμε στα παιδιά μας
Με βάση το ιδιοκτησιακό καθεστώς που έχουν οι πρόσφυγες στο βόρειο τμήμα, πρέπει να αναδιανεμηθούν οι Τ/Κ περιουσίες στο νότο, προκειμένου να τις χρησιμοποιήσουν και να τις εκμεταλλευτούν για να αναπληρώσουν, στο βαθμό που είναι δυνατόν, τα απωλεσθέντα εισοδήματά τους.
Η οποιαδήποτε άλλη επιλογή του κυπριακού κράτους είναι άδικη, αλλά και παράλογη και δεν ανταποκρίνεται στο περί δικαίου αίσθημα των πολιτών.
Θέλει αρετή και τόλμην η ελευθερία, το ίδιο όμως απαιτεί και η χρηστή άσκηση της εξουσίας εν προκειμένω.
Λοίζος Λοίζος
Πρόσφυγας από την Ακανθού
Πρόεδρος της Ένωσης Κυπρίων Προσφύγων Ελλάδας
– Κύπρος ΄74
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ:
- Σειρά τα προβλήματα για την καταβολή αποζημιώσεων στους πρόσφυγες
- Άνθρακες οι προεκλογικές δεσμεύσεις για απώλεια χρήσης περιουσίας
- Το κράτος έχει την υποχρέωση να κατανείμει την απώλεια χρήσης ως δημόσιο βάρος σε όλους τους πολίτες και όχι να την υφίστανται μόνο οι εκτοπισμένοι
- Ο Δ. Χατζηχαμπής διεκδικεί αποζημιώσεις από την Δημοκρατία για απώλεια χρήσης ακίνητης περιουσίας στην Αμμόχωστο
- Οριστικό: Η Κυβέρνηση δεν δίνει άλλα οικόπεδα σε πρόσφυγες
- ΠΑΣΧΕΙ Η ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ – ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΣΕ ΤΡΩΓΛΕΣ
- Υποσχέσεις επί υποσχέσεων δίνει το Υπ. Εσωτερικών για ανελκυστήρες σε προσφυγικά
- Παρέμβαση Σ. Κουκουμά στην Ολομέλεια: Παντελής απουσία κυβέρνησης για ισότιμη κατανομή βαρών που προέκυψαν από την κατοχή
