ΑΝΑΖΗΤΕΙΤΑΙ ΗΓΕΤΗΣ
Για σαράντα έξι ολόκληρα χρόνια ο προσφυγικός κόσμος παραμένει ακέφαλος και χωρίς καμιά οργανωτική δομή, χωρίς να διαδραματίζει κανένα ουσιαστικό ρόλο στην πορεία του Κυπριακού, στη διαμόρφωση προσφυγικής πολιτικής και στην ισότιμη κατανομή των βαρών της κατοχής.
Η κατάσταση αυτή είναι χρόνια και το φαινόμενο αυτό είναι άξιο απορίας. Πώς είναι δυνατόν ένα τόσο μεγάλο μέρος του πληθυσμού με τόσο μεγάλα οικονομικά, κοινωνικά, βιοποριστικά, στεγαστικά προβλήματα δεν αυτοοργανώθηκε δημοκρατικά και δεν διεκδίκησε αυτόνομα τα δίκαια και τα δικαιώματά του;
Πώς ο προσφυγικός κόσμος ανέχθηκε να κηδεμονεύεται ασφυκτικά από ένα αναχρονιστικό πελατειακό πολιτικό σύστημα με ιδεολογικά ετερόκλητη δομή και να ευνουχίζεται ουσιαστικά ως πολιτική έκφραση δικαιοσύνης και διεκδίκησης;
Πώς δεν ξεπήδησε μέσα από τον προσφυγικό κόσμο της Κύπρου ένας προικισμένος και δυναμικός ηγέτης, που να μπορεί να εκφράσει την δυναμική ενός προσφυγικού κινήματος;
Στόχος του παρόντος άρθρου δεν είναι η απόδοση ευθυνών και η πρόχειρη αιτιολόγηση του φαινομένου, αλλά η συνειδητοποίηση μιας τραγικής πραγματικότητας, η οποία θα μπορέσει να μας συνεγείρει όλους και να παρακινήσει εγνωσμένου κύρους πρόσφυγες συμπατριώτες μας σε ανάληψη πρωτοβουλίας για αυτοοργάνωση και ενιαία έκφραση του προσφυγικού κόσμου.
«Κάλλιο αργά παρά ποτέ» λέει ο θυμόσοφος λαός και έχει δίκαιο.
Οφείλουμε έστω και τώρα να επανορθώσουμε τα λάθη και τις παραλείψεις της πρώτης και της δεύτερης γενιάς των προσφύγων.
Είναι επιβεβλημένη η αυτοοργάνωσή μας και η ενιαία έκφραση, προκειμένου να έχουμε λόγο στη διαχείριση του Κυπριακού και τον έλεγχο της ασκούμενης κοινωνικής πολιτικής, που αφορά τους πρόσφυγες. Θέλουμε να έχουμε λόγο και ρόλο στη διαχείριση των τουρκοκυπριακών περιουσιών, που υπάρχουν στις ελεύθερες περιοχές, με στόχο την αναδιανομή τους με βάση το ιδιοκτησιακό καθεστώς, που υπάρχει στο κατεχόμενο τμήμα της Κύπρου.
Θέλουμε να πρωτοπορήσουμε στον αγώνα του λαού μας για απελευθέρωση , επανένωση και επιστροφή. Θέλουμε να τερματιστεί η κατοχή από μια λύση του προβλήματος που θα χαρακτηρίζεται από ισονομία, ισοπολιτεία, κοινωνική δικαιοσύνη, ασφάλεια και να διασφαλίζει την ειρήνη στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.
Η δημοκρατική εκλογή ηγεσίας του κινήματος, θα μας δώσει το δικαίωμα εκπροσώπησης στο Εθνικό Συμβούλιο.
Δεν πρέπει να έχουμε στόχο τη νομή της εξουσίας της κολοβωμένης πατρίδας μας, αλλά την άσκηση ελέγχου και κριτικής προς όφελος των αδικημένων και όσων επωμίσθηκαν τα βάρη της κατοχής.
Δυστυχώς στα χρόνια που πέρασαν δεν ευοδώθηκαν ανάλογες προσπάθειες διότι η λάσπη και το πελατειακό σύστημα δεν επέτρεψαν το εγχείρημα. Αλλά και οι εκάστοτε αιρετοί εκπρόσωποί μας, δήμαρχοι, κοινοτάρχες και βουλευτές δεν ανάλαβαν τέτοια πρωτοβουλία.
Πολλές φορές η Ένωση Κυπρίων Προσφύγων Ελλάδας – “Κύπρος 74” προσπάθησε να φέρει σε επαφή όλα τα οργανωμένα σύνολα των προσφύγων, Δήμους, Κοινότητες, προσφυγικά σωματεία και οργανώσεις χωρίς όμως να τα καταφέρει.
Η αναμονή σήμερα ισοδυναμεί με ακύρωση της προσφυγικής μας ιδιότητας, των δικαιωμάτων μας, τόσο στις ελεύθερες, όσο και στις κατεχόμενες περιοχές.
Ευελπιστούμε ότι το κάλεσμά μας αυτό θα προβληματίσει πολλούς από μας για τις ευθύνες μας απέναντι στην ιστορία, στον τόπο μας και στα παιδιά μας.
Ευελπιστούμε ότι κάποιοι θα αναλάβουν το χρέος τους απέναντι στον προσφυγικό κόσμο και θα τον εκφράσουν με αυθεντικό τρόπο.
Σήμερα, στην εποχή του διαδικτύου όλα είναι εφικτά αρκεί να υπάρχει θέληση, πολιτική βούληση και αποφασιστικότητα.
Είμαστε στη διάθεση όλων για μια ενιαία και συλλογική προσπάθεια, που θα μας οδηγήσει στην επίτευξη των στόχων μας, προς όφελος των προσφύγων και της πατρίδας.
Λοϊζος Λοϊζος
Πρόεδρος Ένωσης Κυπρίων Προσφύγων Ελλάδας “Κύπρος 74”
Πρόσφυγας από την Ακανθού.
– – – – – – – – – – –
