Ιούλιος 1974- 2024: 50 χρόνια Εισβολής – Κατοχής της Κύπρου
Συμπληρώνονται φέτος 50 χρόνια από το δίδυμο έγκλημα του πραξικοπήματος και της βάρβαρης Τουρκικής
εισβολής. Το βόρειο τμήμα της Κύπρου εξακολουθεί να βρίσκεται υπό κατοχή και οι στρατοκράτες της Άγκυρας
συνεχίζουν να καταπατούν τους διεθνείς κανόνες και τα ανθρώπινα δικαιώματα επιτείνοντας την εποικιστική τους
προσπάθεια, τη λεηλασία της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, τον σφετερισμό της περιουσίας μας, το βιασμό του
φυσικού περιβάλλοντος, τη βεβήλωση των εκκλησιών μας.
Οι απαράδεκτες διχαστικές εξαγγελίες του Τατάρ για δύο χωριστά κράτη και «κυριαρχική» ισότητα, όπως και η αναγγελία για «άνοιγμα και εποικισμό της Αμμοχώστου υπό Τουρκική διοίκηση», αποτελούν οπισθοδρόμηση, και παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου, και η άμεση ανάκληση τους αποτελεί αναγκαιότητα για την επανέναρξη των διαπραγματεύσεων. Η καθολική καταδίκη των ενεργειών αυτών από τη διεθνή κοινότητα, τον ΟΗΕ, τα μέλη του Σ.Α. και την Ε.Ε. και η προσήλωση τους στις σχετικές αποφάσεις τους για την μορφή και το πλαίσιο λύσης αποτελούν την ασπίδα μας.
Οι νέες απειλές από την μία της Λιβανέζικής Ισλαμιστικής οργάνωσης Hizballah ότι θα χτυπήσει στόχους στην Κύπρο για τις δήθεν «διευκολύνσεις» που δίδονται στο Ισραήλ και η επανάληψη από την άλλη της απειλής από την Τουρκία ότι θα επέμβει στην Κύπρο ασκώντας τα «εγγυητικά της δικαιώματα» για να «αποτρέψει τις αυτές τις διευκολύνσεις», είναι πλήρως απαράδεκτες και καταδικαστέες. Η Κυπριακή Δημοκρατία είναι πλήρες μέλος του ΟΗΕ, της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του ΟΑΣΕ, του Συμβουλίου της Ευρώπης και ακολουθεί μια πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική φιλίας και γέφυρας μεταξύ αυτών και των λαών στη Ανατολική Μεσόγειο, τη Μέση Ανατολή και την Αφρική. Άλλωστε από την πρώτη στιγμή αποτέλεσε γέφυρα για την ανθρωπιστική βοήθεια που δίνεται στον Παλαιστινιακό Λαό της Γάζας.
Ο εποικισμός της Κύπρου έλαβε τεράστιες διαστάσεις και οι Τουρκοκύπριοι έγιναν μειοψηφία στον τόπο τους. Ο κίνδυνος δε να αφομοιωθούν είναι πλέον ορατός. Άλλωστε με την ψήφο των εποίκων και την παρέμβαση της Άγκυρας, μπόρεσε να εξασφαλίσει την ισχνή πλειοψηφία που διασφάλισε ο Τατάρ.
Διεκδικούμε την επανένωση της πατρίδας μας μέσα από την μετεξέλιξη της Κυπριακής Δημοκρατίας σε δικοινοτικό – διπεριφερειακό ομόσπονδο κράτος, ένα κράτος με μια κυριαρχία, μια διεθνή υπόσταση και μια ιθαγένεια ενταγμένο στην Ενωμένη Ευρώπη. Μια λύση χωρίς κατοχικά στρατεύματα, επεμβατικά δικαιώματα, συνθήκες εγγύησης.
Αναζητούμε μια δίκαιη, λειτουργική και βιώσιμη λύση βασισμένη στο διεθνές δίκαιο, τις αρχές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τις αποφάσεις του ΟΗΕ, το Ευρωπαϊκό κεκτημένο, προς όφελος όλων των γηγενών και νόμιμων κατοίκων του νησιού. Θέλουμε μια λύση που κατοχυρώνει τις τέσσερεις βασικές Ευρωπαϊκές ελευθερίες (διακίνηση, εγκατάσταση, ιδιοκτησία, ενάσκηση επαγγέλματος) του κάθε Πολίτη και της κάθε Κοινότητας που θα ασκούνται χωρίς διακρίσεις της φυλετικής καταγωγής ή της θρησκείας.
Η Κυπριακή Δημοκρατία έχει διακηρύξει ότι ο φυσικός πλούτος (υδρογονάνθρακες) θα διαμοιραστεί αναλογικά με την Τουρκοκυπριακή κοινότητα, ώστε να μπορέσει να συμβάλει στην οικονομική της ανάπτυξη και ευημερία, σε μία επανενωμένη Κύπρο..
Έχουμε υποχρέωση να αντισταθούμε στη νομιμοποίηση και στη μονιμοποίηση της σημερινής κατάστασης που οδηγεί στη διχοτόμηση και να αγωνιστούμε για την επανένωση της πατρίδας μας. Οι ανένδοτες και ανέξοδες ρητορείες είναι ανώφελες και επιζήμιες για την εθνική μας υπόθεση, πολλές φορές δε υποκρύπτουν ιδιοτέλεια και μικροπολιτικές σκοπιμότητες. Πρέπει να παραδειγματιστούμε από τα λάθη του παρελθόντος και να αποφύγουμε να τα επαναλάβουμε.
Οφείλουμε να στηρίξουμε την προσπάθεια για επανέναρξη των συνομιλιών μεταξύ των δυο Κυπρίων ηγετών ώστε να εξεύρουν σύντομα δίκαιη λύση στο Κυπριακό που να επανενώνει το κράτος και την πατρίδα μας, στο έδαφος , στην κοινωνία και στην οικονομία. Να επανέρθουμε από το σημείο που διακόπηκαν οι συνομιλίες στο Κρανς Μοντάνα, στη βάση του Πλαισίου Γκουτιέρες, ώστε στο άλλο διεθνές τραπέζι της διάσκεψης, να αρθεί η Τουρκία προ των ευθυνών της.